Dexter 7. Sezon Replikleri ( Dizi 2006 – )

Merhamet bana göre değil. (Dexter)

Kendimizle ilgili ufak sırlar saklamak insanın doğasında vardır.

Hiçbirimiz, kimliğimiz tamamen ortaya çıksın hatalarımız ve zayıflıklarımız gözler önüne serilsin istemeyiz.

Deb: Tüm bu insanları sen mi öldürdün?
Dex: Evet.
Deb: Yoksa sen? Yoksa sen seri katil misin?
Dex: Evet.

Korku ve aşktan daha güçlü bir insani duygu yoktur. Birçok açıdan,
pek farkları yoktur. İkisi de insana akıl almaz şeyler yaptırabilir.

Deb: Pek çok kişinin başına korkunç şeyler geliyor. Senin gibi olmuyorlar ama.
Dex: Diğer insanları bilemem ama içimde bir yerlerde bu ihtiyacı hissediyorum.
Ona “Karanlık Yolcum” diyorum.

Deb: O kutudaki insanlar var ya, Dexter kurban olan onlar işte.
Dex: Kurban mı? Küçük çocuklara tecavüz edip
öldüren bir kilise korosu şefi mi kurban? Ülkeye kaçak yoldan mülteci sokan
ve parasını ödeyemeyenleri öldüren evli bir çift mi kurban?
Kendilerini öldürmeleri için, kadınların akıllarını çelen bir psikiyatrist mi kurban?
Deb: “Karakol” denen bir yer var!
Dex: Bazen sistem düzgün işlemiyor. Katiller, gözden kaçıp gidiyor.
Deb: Bilmez miyim, amına koyayım. Bir tanesiyle konuşuyorum şu an.

Seri katillerin bağımlılıkları vardır ve yakalanana kadar devam ederler. (Frank Lundy)

Bu hayatta bir şeylere anlam katan tek şeydir aşk. (Isaak)

Deb: Normal şeyleri düşünüyorsan belki de daha normal biri oluyorsundur.
Dex: Asla normal olmayacağım, Deb.
Deb: Evet. Hangimiz normaliz ki?

Güçlü olduğunu sanıyorsun fakat hissetmezsen güçlü olamazsın.

Bazen sahip olduğunuz bir şeye tekrar kavuşup kaybetmek kadar heyecan verici bir şey yoktur.

Ne olursa olsun zenginler hep tembel kalır ve köpekleri olur.

Cinayet mahallinde DNA örneği bırakmayacak kadar iyi bir katile şapka çıkarırım. (Masuka)

Katiller, hatıralarını geride bırakmaktan nefret eder.

Bir insanı devirmenin birçok yolu vardır.

Her gün açılmamış bir hediye gibiydi.

Bir defteri kapayabilmek için, herkes her şeyin apaçık olmasını ister.
Ama bu mümkün olabilir mi hiç?

Birçok çocuk, küçükken onlara güven hissi veren battaniyelerle yatmayı sever.
Fakat sosyalleşmeye başlayınca bir grubun parçası olmayı öğrenince artık ihtiyaçları kalmaz.

Bazı oyuncaklardan ayrılmak diğerlerine nazaran daha zordur.

Ben kaçmam. İnsanlar benden kaçar.
Tabii bir yarma peşimden baltayla gelirse kaçarım da.

Savaş ya da sıvış.

Öldürmeyi seviyorsan durmak bilmezsin.

Sadece gerçek bir centilmen hatasını kabullenir.

Kimya. Bazı insanlarda var diye duymuştum. Ölçülemez ve açıklanamayan bir çekim gücü.

Büyük annemim bir lafı vardı.
“Hakikati arayanlara inan ama hakikati bulduğunu söyleyenlerden şüphe et.” (Hannah)

Öldürememek bir yana ondan ayrı bile kalamıyorum.
Hannah, yanımda olmasa bile benimle; kafamın içinde.
Bazı elementler bir araya gelince geri dönülemez bir tepkime
meydana getirirler. Kimyanın ötesine geçerler. Yoksa aşk böyle bir şey mi? Böyle mi başlıyor? Peki ben bunları hissedebilecek biri miyim?

Isaak: Aşk böyle bir şeydir. Güçlü bir silahtır. Bizim yararımıza da olabilir
zararımıza da.
Dex: Aşkı pek anlamıyorum.
Isaak: Bilim adamısın çünkü. Aşk, mantığa meydan okur.
Dex: Hiçbir şey mantığa meydan okuyamaz.
Isaak: .. Sanırım kalbimiz, bizim bilmediğimiz bir şey biliyor.
Dex: Belki de kalbimiz yanılıyor.
Isaak: Sanmam. Aşk zahmetli olabilir hatta uygunsuz da olabilir.
Tehlikeli olabilir. Yapmayı hayal bile etmediğimiz şeyleri yaptırır bize.
Ama yanlış mıdır? Bu, sonumuzun nasıl olduğuna göre değişir, değil mi?

Herkes bir Arjantin arzusundadır. Temiz bir sayfa açabileceği bir yer. Ama işin aslı, Arjantin Arjantin’dir işte. Nereye gidersek gidelim kendimizi ve yaralarımızı da beraberimizde götürürürüz. Yuvamız ona kaçtığımız yer midir yoksa ondan kaçtığımız yer midir?
Yoksa her ne koşulda olursa olsun kabul gördüğümüz sığınma yerlerimiz mi? Bize daha fazla yuvamız gibi hissettiren yerler. Sonunda olduğumuz gibi davranabildiğimiz için.

Düşmanımın düşmanı dostumsa Isaak’i öldürmek isteyen adamlardan taraf olmam lazım.

Nasıl oluyor anlamıyorum. Ölümle yüzleşirken tamamıyla korkusuzken yaşamaktan bu kadar korkar oluyorsun.

Olmuyorum. Korkmuyorum.
O zaman ne bu?
Ölüm beni hep sakinleştirdi. Yatıştırıcı geliyor.
Tahmin edilebilir. Kaçınılmaz. Elimde bir bıçak varken kontrolü kendimde hissediyorum.

İlgili Bağlantılar:
IMDb