Before Sunset / Gün Batmadan (2004)
Köprünün altından çok sular aktı, mesele sen bile değilsin. Mesele sonsuza dek yitip giden o an. (Celine)
– Uçağı kaçırakacasın bebeğim
+ Biliyorum.
Jesse: Neden bu aptal kitabı yazdığımı bilmek istiyorsundur?
Celine: Neden?
Jesse: Çünkü belki Paris’teki imza günlerinden birine gelecektin ve ben de yanına yaklaşıp, “Hangi cehennemdeydin?” diye soracaktım.
Jesse: Tanrım, neden o gün telefonlarımız almadık ya da adreslerimizi? Neden bunu yapmadık?
Celine: Çünkü biz genç ve aptaldık.
Jesse: Sence hala öyle miyiz?
Celine: Sanırım gençken karşılaşabileceğin birçok güzel insan olduğunu düşünüyorsun. Hayatının geri kalanında ise bunun sadece birkaç defa olabileceğini anlıyorsun.
Jesse: Ve işin içine edebiliyorsun.
“Hepimiz, dünyayı kendi küçük anahtar deliklerimizden görmüyor muyuz?” Before Sunset (2004)
Bu dünyada sihir diye bir şey varsa; bu, birini anlamak, bir şeyi paylaşmak çabası olmalı.
“Sakallarının arasında kızıllar olduğunu ve gittiğin sabah güneşin altında nasıl parladıklarını hatırlıyorum.”
